به منظور دستیابی به تعادل مناسب بین نیازهای اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی نسل کنونی و آینده، هماهنگی با طبیعت و زمین ضروری است. روز جهانی زمین، روزی برای یادآوری این موضوع است که زمین و اکوسیستمهای آن با ما زندگی میکنند.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، روز زمین، که هر ساله در 22 آوریل (دوم اردیبهشت) برگزار میشود، روزی برای آگاهی و قدردانی از محیط زیست و زمین است. سازمان ملل از این رویداد به عنوان روز جهانی مادر زمین یاد میکند.
در روز زمین، افراد چه میکنند؟
در این روز، معمولا مراسم و جشنهایی برپا میشود که میتواند شامل کاشت درخت، جمعآوری زباله، اجرای برنامههایی برای معرفی بازیافت، حفاظت و استفاده از ظروف قابل بازیافت باشد.
در برخی کشورها، مواردی برای جلوگیری از گرمایش جهانی و ویرانیهای زیستمحیطی هم مطرح میشود.
روز زمین را سناتور امریکایی، گیلورد نلسون بنیان نهاد و این روز، برای اولینبار در سال 1970 برای ارتقای بومشناسی و احترام به زندگی در این سیاره و همچنین آگاهی از مشکلات رو به رشد هوا، آب و آلودگی خاک، برگزار شد.
برای توصیف روز زمین، از نمادهایی استفاده میشود که شامل تصویر یا نقاشی از سیاره زمین بوده و رنگهای بهکار رفته در آن، رنگهای طبیعی مانند سبز، قهوهای یا آبی هستند.
باید به این نکته توجه داشت که زمین و اکوسیستمهای آن، خانه ما هستند.
تغییرات اقلیمی، از بزرگترین تهدیدها برای توسعه پایدار در سطح جهان هستند و نادیده گرفتن آن، پیامدهای بسیاری برای نسلهای آینده خواهد داشت.
انجام بسیاری از فعالیتهای روزانه نیز میتواند در افزایش انتشار گازهای گلخانهای موثر باشد؛ مثل رانندگی و گرم کردن خانه.
انتشار گازهای گلخانهای در بین افراد، بسته به مکان، عادت و انتخابهای آنها متفاوت است، پس برای ردیابی تولید کربن خود باید دقت داشته باشیم.
مهمترین موارد انتشار گازهای گلخانهای در بخش خانگی مرتبط با موارد ذیل است:
سوختی که نیروگاه برای تولید برق خانگی استفاده میکند.
گازهای گلخانهای که هنگام آشپزی منتشر میشوند که بسته به ظروف، اندازه و عایقبندی خانه و مقدار و نوع سوخت مصرفی متفاوت است.
میزان انتشار گازهای گلخانهای که از خودرو انتشار مییابد و به نوع رانندگی بستگی دارد.
همچنین، میزان دفع زباله با انتشار گازهای گلخانهای در این بخش مرتبط است.
پیادهروی در طبیعت و برداشتن حتی یک بطری خالی از روی زمین نیز میتواند تاثیر زیادی در این سیاره داشته باشد.
استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی
وسایل نقلیه الکتریکی، علاوه بر اینکه برای حفظ محیط زیست مناسبتر هستند، رانندگی با این خودروها نیز راحتتر بوده و با سوختی ارزان و پاک حرکت میکنند. استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی در روز زمین میتواند فرصتی برای تاکید بر استفاده از انرژی پاک باشد.
نقش افراد برای ایجاد یک سیاره پاک و سالم در آینده چیست؟
- طرح جمعآوری پلاستیک از اقیانوسها
- در این روز، برخی کشورها با جمعآوری زبالههای ساحل، وضعیت بحرانی اکوسیستمهای دریایی و تهدیدات آن را یادآوری میکنند.
- ساخت ساختمانها و هتلهای سازگار با محیط زیست
- سقفهای خورشیدی، استفاده کمتر از ظروف یکبار مصرف و مواد قابل بازیافت، طراحی مسیرهای پیادهروی و دوچرخهسواری از مهمترین مواردی است که در این ساختمانها مورد توجه قرار میگیرد.
مهمترین نگرانیها و مسائل زیستمحیطی حال حاضر شامل گرمایش جهانی، نیاز به استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، حفاظت از محیط زیست، تغییرات آب و هوایی و ساخت شهرهای سازگار با محیط زیست در جهان است.
شهرهای سازگار با محیط زیست، شاخص عملکرد زیستمحیطی(EPI) بالاتری دارند.
با گسترش سریع شهرنشینی و تاثیرات زیستمحیطی آن، بسیاری از شهرهای جهان در حال محافظت از این سیاره هستند و برای داشتن محیط زیست بهتر برنامهریزی میکنند.
کپنهاگ، دانمارک
این شهر به عنوان شهر سبز اروپا و یکی از شهرهای دوستدار دوچرخهسواری و پیادهروی در جهان مطرح است. در واقع 50 درصد ساکنان کپنهاگ برای رفتن به سرکار یا مدرسه از وسیلههای نقلیه استفاده میکنند. این کشور از سال 1995، میزان تولید گازهای گلخانهای را به میزان 50 درصد کاهش داده است و قصد دارد تا سال 2025 اولین کشور بدون کربن در جهان باشد. یکی از اهداف بلندمدت این کشور، دستیابی صددرصدی به انرژیهای تجدیدپذیر تا سال 2050 در بخش انرژی و حمل و نقل است.
سنگاپور
این کشور هم به عنوان یک شهر سبز شناخته میشود. سنگاپور توانسته فضای سبز خود را حفظ کند. تقریبا 10 درصد زمینها در سنگاپور برای پارک و فضای سبز استفاده میشود. این کشور قصد دارد تا سال 2030، حداقل 80 درصد از ساختمانهایش از نوع ساختمانهای سبز باشند. سنگاپور، کشوری بزرگ در تهیه کود و انرژی از زبالههای مواد غذایی است.
سانفرانسیسکو
با توجه به شاخص شهرهای پایدار، سانفرانسیسکو به دلیل تلاشهای خود در زمینه بازیافت و مدیریت زباله، در بین مناطق مختلف در ایالات متحده و کانادا از شهرهای با رتبه بالا در سازگاری با محیط زیست است. این منطقه دارای بالاترین نرخ بازیافت است و 77 درصد از زبالههای آن بازیافت میشوند. این منطقه در سال 2007، استفاده از کیسههای خرید پلاستیکی را ممنوع اعلام کرد.
کوریتیبا در برزیل
بر اساس نتایج بهدست آمده، کوریتیبا در برزیل، سبزترین شهر در امریکای لاتین بوده که مولد سیستم حمل و نقل عمومی ارزان قیمت است. با توجه به رشد جمعیت، این شهر توانسته با ایجاد مسیرهای مناسب پیادهروی، روشهای موثر بازیافت و مدیریت زباله به عنوان شهری پایدار در پیشبرد محیط زیست، مطرح باشد.
ونکوور در کانادا
شهر ونکوور در کانادا به عنوان سبزترین شهر کانادا شناخته میشود و زادگاه صلح سبز بوده و در تلاش برای دستیابی به سبزترین شهر جهان تا سال 2020 است. این شهر در حال حاضر، 93 درصد از انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر تامین میکند و قصد دارد که در پیادهروی، دوچرخهسواری و حمل و نقل، سرمایهگذاری کند و در تلاش است که شهروندان بتوانند در یک مسیر پیادهروی پنج دقیقهای به فضای سبز در نزدیکی محل زندگی دست پیدا کنند.
همچنین این منطقه، بیشترین استفاده از استاندارد پیشرو در طراحی محیطی و انرژی(LEED) در سراسر ایالات متحده و کانادا را دارد و مقرراتی را وضع کرده که ساختمانهای جدید باید با استاندارد طلایی LEED برای بهبود عملکرد زیستمحیطی مطابقت داشته باشند. در این شهر برای ساخت منازل جدید، نیاز به مجموعهای از استانداردهای سازگار با محیط زیست است.
استکهلم، پایتخت سوئد
این شهر در تلاش برای سبزشدن در جهان است. با توجه به آب و هوای سرد این شهر، استانداردهای ساخت و ساز برای انرژی گرمایشی بسیار مورد توجه است. با وجود دمای پایین، 68 درصد ساکنان از دوچرخه یا پیادهروی و 25 درصد از حمل و نقل عمومی برای رفتن به سرکار استفاده میکنند و این در حالی است که 75 درصد از منابع تجدیدپذیر مثل اتانول بهره میبرند. تنها هفت درصد از افراد در این شهر از وسایل نقلیه شخصی استفاده میکنند. مسئولان این شهر سعی دارند تا انتشار گازهای فسیلی را تا سال 2050 به صفر برسانند.
آکرا، پایتخت غنا
آفریقا طی دهههای متمادی رشد زیادی در شهرنشینی داشته است و بسیاری از شهرها در حال بازسازی زیرساختهای خود هستند. این شهر به منظور مدیریت کیفیت هوا، بهداشت و استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر، سیاستهایی دارد. 74 درصد از انرژی شهر از انرژی آبی است، البته بررسی برای استفاده از انرژیهای بادی و خورشیدی نیز در حال انجام است. رشد شرکتهایی برای تولید محصولات ارگانیگ، نشانهای از تغییرات آهسته و پایدار در برابر محیط زیست است.
نیویورک
بر اساس آمارها، 77.5 درصد از ساکنان نیویورک برای طی مسیر از دوچرخه، کارپول (همسفری-اشتراک خودرو به طوری که بیش از یک سرنشین همزمان از آن استفاده کنند-) یا پیادهروی استفاده میکنند و این منطقه به دلیل زیر ساختهای حمل و نقل و سلامت اقتصادی، یکی از پایدارترین شهرهای امریکاست. شرکت اپل هم در تلاش برای استفاده از گزینه انرژیهای تجدیدپذیر است. از سال 2007، در این منطقه توربینهای آبی نصب شده است تا بتواند با استفاده از جریان رودخانه و جزر ومد، برق هزاران نفر از ساکنان این منطقه را تامین کند.
توکیو، پایتخت ژاپن
توکیو یک شهر آسیایی پیشرو در زمینه آب، انرژی و CO2 است. قبل از اینکه ژاپن به استانداردهای لازم دست پیدا کند، در سال 2010 این شهر سیستم خودپرداز برای همه ساختمانهای اصلی نصب کرد. در این شهر، صد در صد زبالههای جمعآوری شده از منازل و محلهای کسب وکار بازیافت میشود. در این شهر، افراد به استفاده از اتومبیلهای هیبریدی و وسایل نقلیه الکتریکی تشویق میشوند و برای استفاده از پنلهای خورشیدی معافیت مالیانه و یارانه دریافت میکنند.
ریو دو ژانیرو در برزیل
این شهر معروف به ریو، دومین شهر بزرگ برزیل و سومین منطقه شهری بزرگ آمریکای جنوبی است. شهر ریو، به عنوان یک مقصد توریستی معروف است و طولانیترین شبکه حمل و نقل عمومی در این شهر قرار دارد و تلاش شده تا حمل و نقل عمومی با محیط زیست سازگار شود. مسئولان نیز ساخت ساختمانهای سبز را در دستور کار، قرار دادهاند. 88 درصد برق شهر ریو از منابع تجدیدپذیر به ویژه آبی تامین میشود.
کیپتاون در افریقا
کیپتاون، دومین شهر پرجمعیت آفریقای جنوبی است که صد درصد شاخصهای یک شهر پایدار را دارد. این شهر، برای تغییرات اقلیمی و تمرکز بر حمل و نقل عمومی، مصرف انرژی و بازیافت برنامههایی دارد. با توجه به بحران شدید آب، حفاظت از آب در این منطقه بسیار مهم است.
اسلو، پایتخت نروژ
با توجه به مسئولیتپذیری ساکنان این شهر، سیاستهای خاصی در زمینه انرژی و انتشار گازهای گلخانهای وجود دارد. بخشی از ناوگان اتوبوسی شهر، از سوختهای زیستی استفاده میکند. این شهر از جمله شهرهایی است که ساکنان را تشویق به استفاده از وسایل نقلیه هیبریدی و الکتریکی میکند.
پورتلند در امریکا
پورتلند بزرگترین شهر ایالت اورگن در ایالات متحده آمریکا است. یک چهارم مسافران در این شهر از دوچرخه، همسفری یا حمل و نقل عمومی استفاده میکنند. این شهر دارای برجهای مسکونی دارای مجوز LEED ، بیش از هر شهر دیگری در ایالات متحده است. بزرگترین دستاورد در این شهر، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر است و متعهد شده تا سال 2050 به صد در صد انرژیهای تجدیدپذیر دست یابد.
هنگکنگ
این شهر در چین، پیشرفت قابل ملاحظهای در زمینه استفاده از زمین، حمل و نقل عمومی وکاهش ضایعات با توجه به نگرانی درباره محیط زیست، داشته است. این منطقه با توجه به افزایش گازهای گلخانهای، سیاست پیشگیرانهای در ارتقا انرژی پاک و مبارزه با تغییرات اقلیمی در پیش گرفته است. این شهر از جمله شهرهایی است که بالاترین مصرفکننده غذاهای دریایی، چوب و کاغذ در جهان است و مسئولان سعی دارند از روشهایی استفاده کنند که شرکتها را به سمت شیوههای پایدار هدایت کنند.
زوریخ در سوئیس
زوریخ به عنوان پایدارترین شهر جهان در سال 2016 شناخته شده است. مسئولان این شهر در تلاشند تا به جامعه 2000 واتی تا سال 2050 دست یابند. جامعه ۲۰۰۰ واتی، چشماندازی زیستمحیطی است که برای اولینبار در سال ۱۹۹۸ توسط موسسه تکنولوژی فدرال سوئیس در زوریخ معرفی شد و نشانگر این بود که شهروندان متوسط جهان اولی در سال 2050 بدون صرف نظر از استاندارد زندگی خود، میانگین مصرف عمده انرژی تجدیدپذیر را به حداکثر ۲۰۰۰ وات کاهش دهند. میانگین مصرف افراد در سایر نقاط اروپای غربی حدود 6000 وات است.
هونولولو، مرکز ایالت هاوایی در امریکا
این شهر، دارای بهترین کیفیت هوا در میان شهرهای بزرگ ایالات متحده است. استفاده از انرژی خورشیدی در ساختمانهای مسکونی و همچنین استفاده منظم از حمل ونقل عمومی ساکنان در این موضوع تاثیر بسیاری داشته است.
سئول، پایتخت کره جنوبی
مقامات در این شهر، تلاش میکنند تا شهری پویا داشته باشند و تمرکز بر توسعه شهری دارند؛ از جمله تقویت حمل و نقل عمومی، دسترسی به بهداشت و احیای منطقه چئونگیچئون به فضای تفریحی عمومی(منطقهای با آلودگی فاضلاب). دولت محلی همچنین، کمیته سبز شهری را ایجاد کرده که طرحهای جدید در مورد حفاظت و تغییرات آب و هوایی ارائه میدهند.
مکزیکوسیتی، پایتخت مکزیک
سازمان ملل متحد این شهر را به عنوان آلودهترین شهر جهان در سال 1992 به علت کیفیت هوا معرفی کرد. این آلودگی منجر به مرگ هزاران انسان و حیوان از جمله پرندگان شده است. بعد از آن، کشور مکزیک، برنامه جامعی برای مقابله با آلودگی هوا ارائه کرد و بیش از 300 مانیتورینگ نظارت بر کیفیت هوا نصب کرد. از سال 2008 نیز، برنامههایی برای کاهش انتشار کربن ناشی از سیستم حمل و نقل عمومی مطرح شد و پارکها و مسیرها بازسازی شدند تا عابران پیاده و دوچرخهسواران به راحتی تردد داشته باشند.
منابع:
www.timeanddate.com
www.un.org
www.earthday.org
www.epa.gov
www.livescience.com
www.almanac.com
https://driveelectricearthday.org
www.earthdayinitiative.org
https://pokemongolive.com
https://sustainablelivingassociation.org
www.forbes.com
https://education.microsoft.com
www.telegraph.co.uk
www.theactivetimes.com
www.alignthoughts.com
www.businessinsider.com
www.thoughtco.com