شنبه, ۲۷ آوریل ۲۰۲۴
شنبه, ۰۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

خولیو کورتاسار، چپ غیرمتعهد
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

خولیو کورتاسار در 1951 با یک بورس به پاریس سفر کرد. از این زمان بود که به عنوان مترجم یونسکو در پاریس مقیم شد و نوشتن را از همین دوران شروع کرد و کم‌کم، به عنوان نویسنده شناخته‌شده‌ای در آمریکای لاتین درآمد و به همراه فوئنتس، مارکز، یوسا و…
امتیاز خبر: 72 از 100 تعداد رای دهندگان 3937
روزنامه شهروند: خولیو کورتاسار در 1951 با یک بورس به پاریس سفر کرد. از این زمان بود که به عنوان مترجم یونسکو در پاریس مقیم شد و نوشتن را از همین دوران شروع کرد و کم‌کم، به عنوان نویسنده شناخته‌شده‌ای در آمریکای لاتین درآمد و به همراه فوئنتس، مارکز، یوسا و…
 
 
 
 
گروهی ادبی به نام بوم در آمریکای لاتین تشکیل داد که پایه‌گذار و سمبل ادبیات آوانگارد زبان اسپانیایی محسوب می‌شود. به رغم تمام معروفیتش، کورتاسار همذات‌پنداری با ملل محروم را رها نکرد. پیش از انقلاب کوبا و مسافرتش به این کشور در سال 69، او به عنوان یک اندیشمند در کنار جریان چپ حضور داشت اما پس از سفر به کوبا، فعالیتش به عنوان یک اکتیویست را آغاز کرد. در 1970، در جشن به قدرت رسیدن سالوادور آلنده در شیلی حضور به هم رساند و بعد برای حمایت از جنبش ساندینیستا به نیکاراگوئه سفر کرد. او، همواره مدافع حقوق بشر بود.

 

 

خولیو کورتاسار، چپ غیرمتعهد

 

 

کورتاسار، نویسنده‌ای سیاسی
اگر بخواهیم به گفته‌های خود کورتاسار استناد کنیم، ادبیات او را باید ادبیاتی غیرمتعهد خواند. اما شاید این بیش از هر چیز به معنای تعهد از نظر کورتاسار باز می‌گردد. او با وسواسی که گاه آزارنده می‌شود کلماتش را انتخاب می‌کند و هنگامی که مفهوم تعهد را مطرح می‌کند، منظورش نه تقید نویسنده به شیوه‌ای خاص از تفکر که انعکاس مستقیم دیدگاه‌های سیاسی در ادبیات است که آن را قاتل ارزش ادبی آثار می‌داند.
 
دغدغه‌های او، شدیدا اگزیستانسیالیستی است. دغدغه هملت‌وار او، میان واقعی و غیرواقعی، میان اصالت و تفاخر، این بار نه در هیئت شاهزاده‌ای شمالی که در قالب یک اومانیست آمریکای لاتینی و نه در قصرهای کهن اسکاندیناوی که در بقایای معابد اینکایی و مایایی رخ می‌دهد.
 
بله! قبل از انقلاب کوبا کورتاسار را قطعا می‌توان نویسنده‌ای دانست که ادبیات را ارجح بر سیاست می‌داند، گرچه همیشه دورادور ضدفرانکو سخنرانی می‌کند، ضد هیتلر می‌نویسد و امپریالیسم را محکوم می‌کند، هیچ‌گاه نبرد مردم را با گوشت و خونش احساس نکرده است. انقلاب کوبا، پاسخی برای هملت اومانیست دوران معاصر ماست.
 
او، گرچه هرگز به صف نویسندگان فرمایشی نمی‌پیوندد، همیشه سیاست را به عنوان موتور محرکی برای ادبیات می‌داند و بر این باور است که ادبیات بدون آن، زیبایی‌شناسی صرف و بی‌مایه است. انقلاب کوبا او را وا می‌دارد تا به مقوله سیاست، به عنوان چیزی غیرتئوریک بنگرد. او دو سال بعد از انقلاب کوبا، در دوره سخت تحریم‌های خارجی و توطئه‌های داخلی ضدکاسترویی به کوبا می‌رود. این انقلاب که اولین برخورد او با چپ غیرتئوریک است، وا می‌داردش تا به گونه‌ای دیگر به مقوله سیاست بنگرد.

 

خولیو کورتاسار، چپ غیرمتعهد

 

 

 
انقلاب کوبا، برای اولین بار به او نشان می‌دهد که تا چه حد خلاء سیاسی درونش عمیق است، چقدر از نظر سیاسی به دردنخور است. از آن زمان است که سعی می‌کند آن را بفهمد، بخواند، مستندخوانی کند. فرآیند تبدیل او به یک نویسنده متعهد، خیلی آرام و تقریبا ناخودآگاه اتفاق می‌افتد و موضوعات ایدئولوژیک از همین زمان است که وارد ادبیاتش می‌شوند. 
این سفر کوبا تاثیر ژرفی بر ادبیات او می‌گذارد و ادبیات او را کاملا تغییر می‌دهد، اما باز هم تعهد او بیش از هر چیز به انسان و اصالت مفاهیم است و هرگز به ورطه ادبیات سیاسی که دنباله‌روی کورکورانه از ایدئولوژیست است، نمی‌غلتد.
 
آثار او، آثاری اجتماعی – گرچه شاید حتی نه در لایه نخست – هستند؛ بدون اینکه ایدئولوژی زده باشند، بدون اینکه سیاسی باشند. بارها گفته است که ادبیات سیاسی - لغت ادبیات سیاسی - او را می‌ترساند که سیاست، تخصصی و دارای مباحث مشخص است و کتاب‌های او تنها جزیی از جریان سوسیالیسم در آمریکای لاتین.
 
ادبیات کورتاسار، در لایه‌های مفهومی، نقدی عمیق بر جریانات اجتماعی ارایه می‌کند؛ نوعی نقد که شاید برای هر نوع جنبشی در هر کجای دنیا مصداق دارد. تلاش او بر نشان دادن ضعف و نقص سیستم‌هایی است که پس از یک انقلاب درخشان، به ورطه بی‌مایگی سینما، ادبیات و سایر مباحث فرهنگی سقوط می‌کنند؛ افولی که همیشه، محصول یک انقلاب باز، پرامید و سرشار از خوشبینی است.

 

 کورتاسار و نقد ادبی
نقد و ترجمه آثار کورتاسار بسیار دشوار است، چرا که این نویسنده در تلاش مجدانه خود برای رسیدن به اصالت مفاهیم و لغات – که گاه به مالیخولیا تنه می‌زند – تمام مفاهیم کلیشه‌ای را در هم می‌شکند و این برخورد آوانگارد نه فقط لغات که پاراگراف‌بندی و فصل‌بندی‌ها را نیز در بر می‌گیرد.

 

 

خولیو کورتاسار، چپ غیرمتعهد

 

 

 ادبیات او را باید ادبیات تامل خواند چرا که او، خواننده را وادار می‌کند تا لحظه‌ای بایستد، دوباره به اشیایی که تاکنون می‌شناخته نگاه کند و دریابد که حقیقت ورای نام‌هاست، که آنچه تاکنون حقیقت می‌پنداشته، تنها قالبی است کلیشه‌ای، نامی رنگ و رو رفته که زیبایی اشیا را از آنها می‌گیرد و تصنع را به آنها می‌بخشد. در عین حال، خوانش دقیق متون کورتاسار به اسپانیایی نیاز به دانش زبان‌شناسی دارد. او که در انتخاب کلمات دقتی بیمارگونه دارد، کلماتی نو اختراع می‌کند که در اسپانیایی وجود خارجی ندارند.
 
ریشه‌های لاتینی را که به مفهوم مورد نظر او نزدیکند با هم ترکیب می‌کند و کلمه‌ای می‌آفریند که خوانش متن را سخت‌ می‌کند و ذهن را که درگیر کلماتی همیشگی و قالبی است، دچار شوک، چرا که لغات بعضا چنان با ذهن غریبه‌اند که خواننده می‌بایستی پروسه‌ای زبانشناسانه را طی کند تا به معنای‌آن برسد.
 
او، حتی در پاراگراف‌بندی و فصل‌بندی کتاب‌هایش هم از قوانین جاری نگارش تبری می‌جوید و جالب اینجاست که این، تبدیل به نقطه قوت آثار او می‌شود، که گرچه دشوار یابند، همواره به انسان، متعهد می‌مانند و دچار سردرگمی آثار پست‌مدرن نمی‌شوند. کورتاسار خود را هرگز دربست تسلیم جریان سیال ذهن نمی‌کند. او می‌داند در این حیطه تا کجا باید پیش برود تا آثار رنگی بسیار شخصی به خود نگیرند. شخصی بودن آثار او نه در عنان رها کردن به اختیار ذهن که از کنشی آگاهانه برای رهایی نشأت می‌گیرند.
 
ادبیات او، ادبیات رهایی از تابوها و توتم‌هاست. چرا که این اندیشه اجتماعی اوست. او می‌داند تا زمانی که انسان در بند تابو و توتم اسیر باشد، فرآیند آگاهی هرگز اتفاق نمی‌افتد. او انسان را رها از آن افق‌های روزمره‌ای می‌خواهد که پول و ارزش‌های سرمایه‌داری برای او رسم کرده‌اند. ادبیات او، ادبیاتی انسان‌محور است؛ انسان با تمام تنهایی‌اش که برای نویسنده، معضلی عمیق از کودکی بوده است

 

خولیو کورتاسار، چپ غیرمتعهد

 

 

 

این تنهایی برای او چنان دربرگیرنده و عمیق است که انگار برای ایستادن در برابر آن راهی جز طنز نمی‌شناسد. شاید برای همین است که طنز کورتاسار این همه غم‌انگیز و گزنده است، که از درد درون او، از درونی‌ترین درد بشر سخن می‌گوید. این تمسخر، انگار سلاحی است که با آن تنهایی پایان‌ناپذیرش را تحمل می‌کند، نه فقط تنهایی خودش،‌ تنهایی انسان در دنیایی غریبه و دشمن‌خو، میان مفاهیمی که خود خلقشان کرده و حالا اسیرشان شده است.
 
طنز او در عین حال، نقدی اجتماعی را در خود دارد؛ نقدی اجتماعی بر روزمرگی، بر کلیشه. او خواننده را مقابل بدیهی‌ترین واقعیات موجود قرار می‌دهد،‌ مقابل ارزش‌های اجتماعی، او خواننده را وا می‌دارد تا در هر چه بدیهی می‌پنداشته شک کند که دریابد اصالت مفهومی است درون‌انسان که هر کس می‌تواند آن را دریابد و باید دریابد.
 
شاید همین پیچیدگی معانی است که باعث شده کورتاسار را بورخس اجتماعی بنامند. بسیاری بر این باورند که او همان پیچیدگی‌ها و خلق معناهای بورخس را دارد با این تفاوت که داستان‌هایش، پایه‌های اجتماعی دارند. چیزی که، احتمالا کورتاسار چشم سبز و جذاب را که همه عمر علیه بازتولید قالب‌ها جنگیده است، اصلا خوشحال نمی‌کند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

واکنش اسپانیا به اظهارات تند مادورو
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

دولت اسپانیا، روز جمعه، برای اعلام انزجار از اظهارات تندِ رئیس جمهور ونزوئلا ضد نخست وزیر اسپانیا، سفیر ونزوئلا را فراخواند.

وزارت امورخارجۀ اسپانیا با انتشار بیانیه ای اعلام کرد: «فرناندو گارسیا کاساس، وزیر مشاور امور آمریکای لاتین، ناخرسندی دولت اسپانیا از اظهارات نیکلاس مادورو ضد ماریانا راخوی را به ماریو ریکاردو ایسیا، سفیر ونزوئلا در مادرید، ابلاغ کرد».
  
کاساس، اظهارات مادورو را «ظالمانه، خصمانه و غیرقابل قبول» دانست و در همین راستا از مقامات ونزوئلا خواست هر چه سریع تر برای حل مشکلات مردم ونزوئلا، مذاکراتی فوری و فراگیر را در دستور کار قرار دهند.
  
کاساس در عین حال بر پافشاری اسپانیا در حفظ روابط با ونزوئلا بر اساس گفت وگو و احترام متقابل و روابط برادرانه میان دو کشور تاکید کرد.
  
مادورو روز پنج شنبه در کنفرانسی برای جوانان در کاراکاس گفت: «اگر ماریانو راخوی بخواهد در امور ونزوئلا دخالت کند، دندان هایش خُرد خواهد شد».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

نظرسنجی موسوم به 'نظرسنجی ملی‌ وضع معیشتی' که توسط چندین دانشگاه ونزوئلا انجام می‌ گیرد، حاکیست که 82 درصد خانواده های این کشور آمریکای لاتین در فقر به سر می‌ برند.


به گزارش ایرنا و به نقل از روزنامه اسپانیایی آ ب ث، این نظرسنجی که جمعه شب (دیشب) منتشر شد، نیان می دهد که ونزوئلا اکنون فقیرترین کشور آمریکا و حتی فقیر تر از هاییتی است .


بر اساس نظرسنجی، شمار خانوارهای‌ که در فقر بسر می‌ برند، در پایان سال 2016 میلادی به 82 درصد رسید.


«آنخل اوروپزا» استاد جامعه شناسی‌ و علوم سیاسی، که یکی‌ از محققان تهیه کننده این نظرسنجی است، می گوید: هرچند که «هوگو چاوز» رئیس جمهوری فقید ونزوئلا هنگامی که به قدرت رسید، اشاره داشت که با یک کشور با 80 درصد فقر روبرو شده،(در آن زمان) بالاترین میزان 45 درصد بود، اما پس از 18 سالی که از دولت چاویسم می‌ گذرد، وضع زندگی‌ محرومترین افراد بدتر شده است .


اوروپزا که بخشی از یک تیم چند رشته ای محققان دانشگاه های ونزوئلایی کاتولیک آندرس بلو، دانشگاه مرکزی ونزوئلا و دانشگاه سیمون بولیوار را تشکیل می‌ دهد، در ادامه ارائه جزییات این نظرسنجی گفت: اکنون ما فقیرترین کشور آمریکای لاتین هستیم. به عبارتی دیگر از لحاظ درآمد، فقیرتر از هاییتی هستیم، که تا این زمان فقیرترین کشور آمریکا بود.


وی افزود: این نظرسنجی که در سال 2016 بین شش هزار و 500 خانوار انجام گرفت، همچنین حاکی از یک پدیده عجیب، ناسالم و بیرحمانه است و آن اینکه 52 درصد یعنی بیش از 50 خانواده های ونزوئلا فقر حاد و فقط 18 درصد از خانواده های کشور فقیر نیستند.


آ ب ث در ادامه گزارش خود نوشت: هیچ راهی‌ برای مطابقت آمار این دانشگاه ها با آمار رسمی‌ وجود ندارد، زیرا موسسه ملی‌ آمار ونزوئلا، بیش از 10 سال است که هیچ گزارشی را منتشر نمی‌ کند که از جمله آنها باید به آمارهای دیگر اجتماعی نظیر تغذیه و جرم اشاره کرد .
ونزوئلا دارای بزرگترین ذخائر نفتی‌ و یکی‌ از کشورهای تولید کننده نفت سازمان اوپک و بیش از 95 درصد درآمد این کشور وابسته به نفت است.


افت بهای نفت در بازارهای جهانی‌ باعث بحران شدیدی در تمامی زمینه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در این کشور شده که کمبود مواد غذایی و دارو افزون بر تورم 800 درصدی در پایان سال 2016 میلادی از برجسته ترین موارد آن هستند .


تاریخ اقتصادی ونزوئلا بطور نزدیکی‌ با نفت پیوند دارد. در حالیکه برای برخی‌ از کشورها، داشتن نفت یک نعمت است که با آن می‌ توانند بدهی های اجتماعی خود را پرداخت کنند، برای برخی‌ دیگر از جمله ونزوئلا، نفت باعث کاهش اهمیت ترویج بهره وری در کشور شده، بطوری که این کشور را وابسته به نفت و رفتار آن در بازارهای جهانی‌ کرده است .

 

 

 

 

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

 

رئیس‌جمهور ونزوئلا روز چهارشنبه گفت می‌خواهد از درگیری با رئیس‌جمهور جدید آمریکا خودداری کند .

 

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از رویترز، "نیکلاس مادورو" – رئیس جمهور ونزوئلا – روز چهارشنبه گفت قصد دارد از درگیری با دونالد ترامپ – رئیس جمهور آمریکا – خودداری کند

 

پس از آنکه ترامپ با دیگر سران کشورهای آمریکای لاتین گفتگو و درباره ونزوئلا ابراز نگرانی کرد، مادورو در یک سخنرانی گفت: "من نمی‌خواهم با دولت ترامپ مشکل پیدا کنیم." وی افزود: "ما خواستار روابط احترام‌آمیز با دولت جدید آمریکا هستیم."

ده خودروی برتر نمایشگاه خودروی شیکاگو 2017
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

نمایشگاه خودروی شیکاگو، هرساله محلی برای نمایش جدیدترین دستاوردهای صنعت خودرو است. با زومیت همراه باشید تا ببینیم در نمایشگاه امسال کدام خودروها بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند.

ایران و ونزوئلا در چارچوب جنبش نم همکاری‎های
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

سفیر جمهوری اسلامی ایران در ونزوئلا با بیان این‌که «قدرت ایران در منطقه، عامل اصلی صلح است» گفت: توافق هسته‌ای در تاریخ دیپلماسی چندجانبه، بی مانند است.

به گزارش ایسنا، مصطفی اعلائی به مناسبت فرا رسیدن سی و هشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در خصوص  استقلال ایران از آغاز انقلاب اسلامی تاکنون و چالش‌های فرا روی آن، روابط کنونی ایران با ونزوئلا و  دیگر کشورهای آمریکای لاتین، مناسبات تهران در صحنه روابط بین المللی، و اهمیت حضور  چندی پیش رئیس جمهور کشورمان در اجلاس سران نم در ونزوئلا، با شبکه تلویزیونی «گلوبوویزیونGloboVizion » این کشور گفت‌وگو کرد.

این دیپلمات کشورمان با بیان این که در سال 1979 مردم ایران برای رهایی از دیکتاتوری داخلی و سلطه خارجی که مانع از پیشرفت کشورمان و استقلال در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی بود، به رهبری امام خمینی (ره) انقلاب کردند و حق تعیین سرنوشت خود را احیا کردند، افزود: ایران در پی انقلاب اسلامی، تبدیل به الگویی برای دیگر کشورهای استقلال طلب و آزادی خواه شد و اکنون به رغم جنگ تحمیلی و تحریم‌ها، هفدهمین اقتصاد بزرگ جهان است.

وی با بیان این‌که ایران و ونزوئلا هر دو عضو نم و گروه 77 هستند و با توجه به مواضع و منافع مشترک، از زمینه‌های زیادی برای همکاری دوجانبه برخوردار هستند، افزود: در فرآیند جهانی شدن، کشورهای در حال توسعه به یکدیگر نیاز دارند. ایران و ونزوئلا علاوه بر این که از نظر سیاسی بسیار به هم نزدیک هستند، در زمینه‌های اقتصادی و فرهنگی نیز روابط بسیار نزدیکی با هم دارند. از دیگر سو، با توجه به زمینه‌های موجود در آمریکای لاتین، ایران در بسیاری از کشورهای این منطقه دارای سفارت است و با آنها دارای تعامل و همکاری است.

سفیر ایران در این کشور آمریکای لاتین، با بیان این‌که قدرت ایران در منطقه، عامل اصلی صلح است و اصول سیاست خارجی تهران همواره مخالف مداخله بیگانگان در منطقه بوده است. در بخشی دیگر از صحبت‌های خود در این گفت‌وگو خاطر نشان کرد: جنگ داخلی در سوریه که با هدف سرنگون ساختن دولت قانونی اسد به راه افتاد، دو شاخص اصلی دارد. اول، گروه‌های مخالف دولت از سوی بیگانگان حمایت و تجهیز می‌شوند و با مداخله بیگانه اهداف خود را به پیش می‌برند که نتیجه آن کشتار غیرنظامیان بوده است. دوم، شکل گیری گروه های تروریستی و تکفیری و توسعه زمینه عمل برای آنهاست و از نظر ایران این گروه‌ها مولود مداخله قدرت های فرامنطقه ای هستند.

اعلائی با اشاره به برخی از دستاوردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران افزود: توافق هسته ای در تاریخ دیپلماسی چندجانبه، بی مانند است. ما با این توافق توانستیم تحریم های ظالمانه را برداریم و همزمان حقوق هسته ای خود را حفظ کنیم.

وی با اشاره به سفر چندی پیش رییس جمهور به کاراکاس اظهار کرد: حضور آقای روحانی در ونزوئلا از دو جهت اهمیت داشت، از یک سو این دیدار اولین سفر او به عنوان رئیس جمهور ایران به ونزوئلا و این منطقه بود؛ از طرف دیگر او برای تحویل ریاست جنبش عدم تعهد از تهران به کاراکاس به ونزوئلا سفر کرد.

سفیر تهران در کاراکاس تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران در ریاست ونزوئلا بر  اجلاس نم پشتیبان این کشور خواهد بود و آرزوی موفقیت برای ونزوئلا در این زمینه دارد. ایران و ونزوئلا در چارچوب این جنبش همکاریهای زیادی با یکدیگر خواهند داشت.

 

 ایران و ونزوئلا

انتخابات ریاست جمهوری اکوادور؛ انتخاب میان تغییر و ادامه
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

مردم اکوادور امروز یکشنبه برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری به پای صندوق‌های رای می‌روند؛ انتخاب میان یک نامزد حامی سیاست‌های پوپولیستی رافائل کوره‌آ و چندین نامزد محافظه‌کاری است که وعده مبارزه با فساد و کاهش مالیات را می‌دهند.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، نظرسنجی‌ها از نزدیک بودن رقابت‌ها و اینکه احتمالا هیچ نامزدی نتواند در دور اول انتخابات اکثریت آراء را کسب کند، حکایت دارند. در همین حال، یک‌سوم رای‌دهندگان در بحبوحه کارزارهای انتخاباتی ضعیف هنوز مردد هستند.  

  

نتایج این انتخابات از سوی رهبران آمریکای لاتین به دقت زیر ذره‌بین قرار دارد اما خارج از این منطقه، عمده تمرکز روی این است که نتایج چه تاثیری در سرنوشت جولیان آسانژ، موسس سایت افشاگر ویکی‌لیکس می‌گذارد. آسانژ از سال ۲۰۱۲ به سفارت اکوادور در لندن پناه برده تا از استرداد به سوئد و رسیدگی به اتهامات جنسی‌اش ممانعت به عمل آورد. او نگران است که به دلیل افشای اسناد محرمانه دولت آمریکا نهایتا به ایالات متحده مسترد شود.

 

در انتخابات امروز، "لنین مورنو" نامزد حزب حاکم و دست‌چین رافائل کوره‌آ رئیس‌جمهوری کنونی اکوادور برای جانشینی است. او می‌گوید که از آسانژ حمایت می‌کند اما اصلی‌ترین رقیب او که یک بانکدار سابق به نام "گوئیلرمو لاسو" است، تاکید داشته که آسانژ را ظرف سی روز اخراج می‌کند.

 

تازه‌ترین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد، مورنو ۲۸ تا ۳۲ درصد از آرای مردمی را به دست می‌آورد. رقیب محافظه‌کار او لاسو سال ۲۰۱۳ در انتخابات از کوره‌آ شکست خورده و این بار می‌تواند ۲۲ درصد رای کسب کند. از دیگر نامزدها می‌توان به "سینتیا ویتری" عضو سابق و محافظه‌کار کنگره اکوادور و "پاکو مونکایو" شهردار سابق کیتو است.

 

برای آنکه انتخابات ریاست جمهوری اکوادور به دور دوم در ماه آوریل کشیده نشود،‌ یک نامزد باید ۵۰ درصد آرا و یا بیشتر را به دست آورد و یا اینکه ۴۰ درصد آرا داشته باشد و با نزدیکترین رقیب اختلاف ۱۰ درصدی به وجود بیاید.

 

 

 

انتخابات اکوادور 

انتقاد کلیسای کاتولیک مکزیک از اقدامات ضد مهاجرتی ترامپ
ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال

(سایت ایرنا)

تهران-ایرنا- کلیسای کاتولیبه گزارش روز دوشنبه خبرگزاری فرانسه، کلیسای کاتولیک مکزیک در بخش سرمقاله هفته نامه متعلق به خود نوشت: آنچه ترامپ انجام می دهد، نه تنها مشروعیت بخشیدن به یک اقدام غیرانسانی است بلکه یک اقدام واقعی تروریستی است.
این کلیسا همچنین دولت این کشور را به اتخاذ رویکرد ناشی از ترس و «تسلیم شدن» در برابر اقدامات ضد مهاجرتی ترامپ متهم کرد؛ اقداماتی که آن را به مثابه «تروریسم» خواند.
در این مقاله که با عنوان «تروریسم مهاجرتی» منتشر شد، آمده است: مقامات مکزیکی فقط وعده می دهند و بیانیه صادر می کنند، اقدامات آنها ملایم است و حتی نشان از ترس و حتی بدتر از آن، تسلیم شدن دارد.
ترامپ قرار است نسخه جدید فرمان اجرایی اش را درباره مهاجران غیرقانونی روز چهارشنبه امضا کند؛ موضوعی که تقریبا 11 میلیون نفر از اتباع خارجی بدون مدرک را دچار سردرگمی خواهد کرد.
مقررات جدید آمریکا، اخراج فوری مهاجران خارجی را برای مقامات سازمان مهاجرت و گشت مرزی آمریکا آسان تر خواهد کرد و انتظار می رود عده معدودی از جمله کودکان از این قاعده مستثنی شوند.
«جان کلی» وزیر امنیت داخلی و «رکس تیلرسون» وزیر امور خارجه آمریکا در دیدار روز پنجشنبه با وزیران مکزیکی وعده دادند از «اخراج جمعی» یا استفاده از نیروی نظامی برای اخراج مهاجران خودداری خواهند کرد.
وعده ترامپ برای ساخت دیوار مرزی برای دور نگه داشتن مهاجران بدون مدرک خشم مکزیکی ها را برانگیخته است. وزیر امور خارجه مکزیک هشدار داده که اگر آمریکا برای تامین هزینه ساخت این دیوار واردات از مکزیک را مشمول مالیات کند این کشور نیز اقدام مشابهی را علیه محصولات آمریکایی بکار خواهد بست.
مکزیک همچنین در روزهای اخیر وعده داده که فقط اتباع مکزیکی اخراج شده از آمریکا را پذیرش خواهد کرد.
به گزارش ایرنا «لوئیس ویده گارای» وزیر امور خارجه مکزیک به تازگی و در بحبوحه بالاگرفتن تنش در روابط کشورش با آمریکا هشدار داد، دولتش بطور گزینشی به اقدامات آمریکا واکنش نشان داده و مقابله به مثل خواهد کردک مکزیک از اقدامات ضد مهاجرتی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا که اخراج میلیون ها نفر ازمهاجران بدون مدرک از این کشور را هدف قرار می دهد، انتقاد کرد.

محبوب ترین اخبار

ثبت نام در خبرنامه ایمیلی سایت سنتینلا

برای اطلاع از اخرین رویدادها در امریکای لاتین عضو شوید!