آموزگار در چنگال شغال

«جمشید آموزگار، عقاب اوپک و برجسته‌ترین گروگان تروریست‌ها»؛ این را روزنامه اطلاعات با عکسی مشوش از وزیر دارایی و رئیس هیأت نمایندگی ایران در اجلاس اوپک منتشر کرد. 11:45 روز 30آذر1354 عده‌ای مسلح وارد اجلاس وزرای عضو اوپک شدند و دو تن از محافظان را کشتند و 13وزیر را به گروگان گرفتند. در ابتدای درگیری نماینده کویت زخمی شد اما خیلی زود گروگانگیران بر اوضاع مسلط شدند و لحظات دلهره‌آوری را برای چند روز در پایتخت کشورهای عضو اوپک ایجاد کردند. ایلیچ رامیرز سانچز ونزوئلایی معروف به کارلوس به همراه 2چریک آلمانی عضو فراکسیون ارتش سرخ و انیس نقاش چریک لبنانی به مقر اوپک در وین حمله کردند و وزرای ایران، عربستان، قطر و امارات عربی متحده را به‌عنوان طعمه اصلی نگه داشتند. آنها در ابتدا گروگان‌ها را به 3گروه تقسیم کردند. کشورهای دوست، الجزایر، عراق و لیبی، کشورهای بی‌طرف، نیجریه، کویت، اکوادور، ونزوئلا، گابن و دشمنان که در رأس آنها زکی یمانی، وزیر نفت عربستان و جمشید آموزگار، وزیر دارایی ایران قرار داشتند. گروگانگیری در وین آغاز شد. کارلوس معروف به شغال، از دولت اتریش درخواست هواپیما کرد تا گروگان‌ها را به هر جا خواست ببرد. خواسته دیگر او این بود که دولت اتریش بیانیه‌ای درباره آرمان فلسطین را هر دو ساعت از رادیو و تلویزیون این کشور پخش کند و گرنه ابتدا زکی یمانی و جمشید آموزگار را خواهد کشت و بعد سالن را منفجر خواهد کرد. پس از چند ساعت مذاکره بیهوده سرانجام دولت اتریش به خواست آنها تن داد. پس از آن گروگانگیران با گروگان‌هایشان سوار بر اتوبوس به فرودگاه رفتند و با هواپیما به سوی الجزایر پرواز کردند. در آنجا برخی از گروگان‌های عرب را آزاد کردند و به سوی لیبی رفتند. دولت لیبی اجازه نداد هواپیما به زمین بنشیند. کارلوس خواستار آن شد که هواپیما به سمت بغداد برود ولی سوخت هواپیما کافی نبود و تونس نیز به آنها اجازه فرود نداد و آنها مجبور شدند به الجزایر بازگردند. در این کشور مذاکرات فشرده‌ای صورت گرفت و در نهایت کارلوس به دریافت پول- چیزی در حدود 20میلیون دلار - برای آزادی زکی یمانی و منوچهر آموزگار رضایت داد.